Op 7 maart 2021 hebben we Jelle verrast op zijn pre-verjaardag met een online verjaardagsfeestje. Geniet mee hoe deze avond verliep:
Het cadeau waar een deel van het ingezamelde geld naar toe gegaan, is het online publiceren van de LP Jazz on Holiday, later is de laatste CD Keep on Playin’ daaraan toegevoegd. Vanaf 8 maart 2021 is de muziek van de Spiegeltent Swingband en Jelle van der Zee online te vinden op:
Archief
Afscheid Jelle met nieuwe jazz-CD
‘Het is mooi geweest’
Jelle van der Zee in zijn element tussen Bilthovense hockeyers.
(door Anneke Iseger, Biltsche Courant)
Jelle van der Zee (79) blaast de Last Post. Op zondag 18 december 2016 tijdens een kerstgala in Het Oude Tolhuys aan de Weg naar Rhijnauwen, maar in zijn woonplaats De Bilt op donderdag 27 oktober 2016 vanaf 21.00 uur in De Griffel aan de Hessenweg. “Ik ben het aan mijn plaatsgenoten verplicht, want aan het eind van de rit kent iedereen je en moet je waardig afscheid nemen”. Met als speciale gast de nachtburgemeester van De Bilt? “Je weet maar nooit” grapt de jazztrompettist, die wel het zout in de pap van de gemeente De Bilt werd genoemd.
Jonge Jelle begon in 1955 met een optreden in Hotel De Schouw in Bilthoven met de Four B’s, de Bilthovense Betere Bop Band, met Din Binkhorst op klarinet, Paul Lugard op piano, Herman Leemhuis op een theekistbas en Jelle op een padvindershoorn van de Rover Croftsgoep met een koffiefilter voor de halve noten. Later werd het de Rainy City Seven met Bilthovenaren Bart Jan Boswijk, Huub Westerhout, Peter Verhoeff. Kees van Lent en Rob Bergman, de latere ‘founder’ van de Bergman Kliniek. Met die band toerden ze het hele land door, het meest bij studentenverenigingen en hockeyclubs. Toen iedereen een beetje ‘gesettled’ was ging Jelle uit een ander vaatje tappen. Hij werd trompettist en zanger van de Utrechtse Dixie-O-naires, die gemiddeld drie keer per week door het hele land speelden, maar ook elke laatste vrijdag van de maand in de Milty Bar van klasgenoten Willem en Fia van Miltenburg. Ze praten er nog over aan de Oude Brandenburgerweg. Hoogtepunt werd een trip van 17 concerten in Amerika langs de wintersportgebieden in Colorado en Chicago. Ze ‘jamden’ er met Barrett Deems, de drummer van Louis Armstrong.
The Famous Spiegeltent
Maar Jelle was nog niet klaar. Hij zegde bij zijn baan op als PR-man van het Utrechts Nieuwsblad en begon in een oude vervallen Belgische reizende danssalon zijn eigen jazzclub onder de naam The Famous Spiegeltent. Het bracht hem op muziekfestivals in alle grote Europese steden, waar men hem ‘Mister Spiegel’ noemde omdat ze niet wisten wat Spiegel betekende. In Nederland vulde hij op verzoek het muziekprogramma met de Spiegeltent Swingband met sterren uit de Dutch Swing College band, Ted Easton’s Jazzband, de Ramblers en de Harbour Jazzband. Geografisch middelpunt werd landgoed ‘t Landje in De Bilt, waar Jelle en Annemieke van der Zee tot 2012 swingende bruiloften en partijen in hun Spiegeltent hielden. Deze zomer kwamen Jelle’s supersterren weer bijeen op ’t Landje om een speciale CD op te nemen ‘Summerjazz’ met hoogtepunten als Mack The Knife, Now You Has Jazz, Benny Goodman’s Goodbye en Louis Armstrongs What A Wonderful World.
“Het is mooi geweest”, zegt Jelle, “zodat ze later kunnen zeggen: we hebben de platen nog!”
Weekblad Wijde Meren – 7 november 2016
Spiegeltent Swingband vermaakt volle kerk
Foto: Douwe van Essen / WWK
’s-GRAVELAND- Wie afgelopen vrijdagavond getuige was van het concert van de Spiegeltent Swingband zag dat de zeven musici nog steeds alive and kicking zijn. Een volle Stalpaertkerk genoot van een heerlijk avondje swing jazz met tal van solo-uitstapjes.
Het zou een avond veel weemoed worden zoals zanger/ bugelist Jelle van der Zee aankondigde. Gezien hun leeftijd zoeken hij en een handvol bandleden een rustiger leven. Inderdaad ogen de meeste leden als een verzameling jazz-mastodonten die uit de as zijn herrezen. Niets is echter minder waar. Jelle van der Zee is een entertainer die het publiek vertelde ‘how jazz was made’, van Chicago tot New Orleans. Met een opvallend vitale stem bezingt hij het verlangen naar een uurtje samenzijn met een ideale partner,‘that I would be with you one hour tonight’. De jongste telg uit het septet was in één ruk vanuit Berlijn gereden om indruk te maken met zijn rauwe tromboneklanken, de solo’s van Eelco van Velzen waren hart- verscheurend. Maar ook het nostalgische ‘Lonesome Road’, speciaal voor Stalpaert-bestuurslid Marinus Aalberts, bezorgde eenieder kippenvel. Met een ‘retteketet-nummertje’ van Fats Waller ter ere van de Kortenhoefse drummer Martien Beenen kon de 83-jarige zich lekker uitleven. Henk Sprenger leek kalm en afstandelijk zijn partijtjes Gibson-gitaar mee te tokkelen, maar eenmaal door Jelle aangewezen voor een solo, is deze rasmuzikant onnavolgbaar. Een virtuoos die terecht voor veel leerlingen een bron van inspiratie (en transpiratie) is. Die andere Kortenhoever, Hans Verheul, op saxofoon en klarinet, is een onmisbare schakel. Ook hij excelleerde diverse keren met swingende solopartijen. Evenals de ‘coole’ Ton Hameeteman op piano. Niet alleen zijn das was opvallend, zijn spel paste naadloos in het scala aan jazzsongs op deze avond. Bassist Jacques Kingma roemde de akoestiek van de kerk, elke snaar van deze geroutineerde bassist kon je inderdaad op de laatste bank horen. Het slot met ‘What a Wonderful World’ was een emotionele afsluiting van een sfeervol concert van zeven topmusici.